Een goede combinatie? In welke gevallen wel? In welke niet? Welke boeken ben je gaan checken dankzij een referentie in een nummer of op een hoes?

Ik moet zeggen dat Belle & Sebastian's meer visuele idee van meisje + boek = sexy altijd goed werkt. Ook wel een goeie: als 13 jarige de leeslijst op Frankie Goes To Hollywood's Welcome To The Pleasuredome spellen en geen idee hebben wie die knakkers als Baudelaire, Kierkengaard, Nietzsche, etc zijn en wat ze in godsnaam met Frankie te maken hebben.

-- Omar (omar@kindamuzik.net), April 12, 2002

Answers

O ja, Kierkengaard, Baudelaire... Ik ben daar op gewezen door David Tibet van Current 93. Iedere nieuwe plaat van dit collectief beloofd tevens weer een wandeling naar de Bieb. Ook niet mis: de boeken van Leonard Cohen. Omgekeerd kan het ook: Cristina Branco heeft de vertaalde gedichten van Slauerhof laten aanpassen aan het metrum en rijm van de muziek. Op sommige momenten kan ik best voor de doodstraf zijn;-) Belle & Sebastian flirten inderdaad met mooie beelden, en ik smul dan ook van hun teksten.

-- Roger Teeling (rogerteeling@hotmail.com), April 12, 2002.

Omgekeerd (popmuziek in literatuur) is het kommer en kwel nietwaar? Ik kom alleen uit op DeLillo's Great Jones Street en dat is nog wel een van zijn minste boeken.

-- Omar (omar@kindamuzik.net), April 12, 2002.

Ho ho, vergeet Hi Fidelity niet;-)

-- Roger Teeling (rogerteeling@hotmail.com), April 13, 2002.

en karin spaink heet op zijn minst één boek [het boek dat ik heb ;-)] met een hoop referenties aan swans en andere bands.

-- lubacov (luba@animejunction.com), April 13, 2002.

Het is altijd wel leuk als je goede bands tegenkomt in boeken. Of dat een personage dezelfde beleving heeft als jij. In Glamorama van B.E. Ellis komen nogal veel bands voorbij vanwege de gedetailleerde beschrijving wat wordt gedaaid. Ook bijv. Yo La Tengo.

Maar High Fidelity is inderdaad wel de klassieker. Van Hornby lees ik nou overigens Fever Pitch. De rest had ik al gehad, deze ook weer erg vermakelijk.

-- Norbert (norbert@kindamuzik.net), April 13, 2002.

Ben er nog niet helemaal uit. Ik hou bijvoorbeeld meer van Richard Hell dan van Patti Smith. Beiden gebruiken literatuur in hun Rock. Het hangt ervan af in welke mate de muzikant bewust is dat Rock primordiaal een lichamelijke belefenis is. Patti Smith is bijvoorbeeld veel te intellectueel. Richard Hell gebruikt Beaudelaire (en anderen) om zijn boodschap duidelijk te maken. Hij is zich bewust van zijn (en de luisteraar) Id. Muziek werkt eerst en vooral op ons lichaam en pas dan verwerkt ons brein de informatie. Fek it. Ik heb tandpijn.

-- nathalie (stevienixed@hotmail.com), April 13, 2002.

Ho ho, vergeet Hi Fidelity niet;-)
Zou ik liever wel doen. Jezus, wat een (anti-)kut boek. heh

-- nathalie (stevienixed@hotmail.com), April 13, 2002.

Zijn er eigenlijk ook mensen die, analoog aan het in de kantlijn schrijven in boeken, cd's of lp's onderkrabbelen?

-- gieteling (neben10@hotmail.com), April 13, 2002.

Dat komt vast doordat je een vrouw bent, nathalie ;). High Fidelity is natuurlijk helemaal een mannenboek, een van de betere die ik de afgelopen maanden heb gelezen. Lees ook Hornby´s About a Boy die binnenkort in de bioscoop komt, met een soundtrack van Badly Drawn Boy (dank je, norbert ;)

-- erik (erikstronks@hotmail.com), April 14, 2002.

Zijn er eigenlijk ook mensen die, analoog aan het in de kantlijn schrijven in boeken, cd's of lp's onderkrabbelen?

Daarop staat in huize Teeling de doodstraf;-)

-- Roger Teeling (rogerteeling@hotmail.com), April 14, 2002.

En inderdaad, Nathalie, is High Fidelity een man-only ding ;-)
Vanuit de platen-, strip- & filmverzamelaarswereld ken ik tientallen mannen zoals in High Fidelity beschreven. Vrouwen daarentegen.... Hoe zit dat?

-- Roger Teeling (rogerteeling@hotmail.com), April 14, 2002.

goede romans met referenties aan popmuziek uit de losse pols:

het hele ouvre van Brad Easton Ellis. uitschieters het weergaloze American Psycho dat als geheel gaat over de waanzinnige wereld van de oppervlakkige popcultuur (met een knipoog naar high brow culture) en het nog net iets betere Less Than Zero.

Rob van erkelens - het uur van lood. Paul Mennes - Tox. Paul Mennes - soap.

En voor de horrorliefhebbers: Stephen King's werk is doorsprekt met refenties naar de Ramones.

Er zijn ook erg goede boeken over popmuziek verschenen (denk aan Energy Flash en More Brilliant Than The Sun).

vanavond ga ik mijn boekenkast checken. verwacht dus meer posts over dit thema.

-- theo ploeg (theo@cut-up.com), April 15, 2002.

Wat Ellis betreft is dat eerste hoofdstuk uit Glamorama misschien wel onovertroffen, dat is een wervelstorm van popreferenties. Koning.

Anyway, ik vind de Manic Street Preachers maar middelmatige rukrockers maar die interviews met die Richy waren uitermate leesbaar, intelligente gast die erg belezen was (zie briljant Mirbeau citaat op die twee plaat, asikhetmegoedherinner, kan ook een of andere single zijn).

Tsja Richard Hell zegt me niet zoveel (sorry Nathalie ;), Patti Smith wilde ik eigenlijk altijd zijn. Radio Ethiopia , sowieso ondergewaardeerd meesterwerk, heb ik altijd wel een geslaagde aanslag op de Rimbaud mythe gevonden.

-- Omar (omar@kindamuzik.net), April 15, 2002.

Wat Ellis betreft is dat eerste hoofdstuk uit Glamorama misschien wel onovertroffen, dat is een wervelstorm van popreferenties

Photek heeft op Solaris met de song Glamorama muzikaal uitdrukking willen geven aan de sfeer van het boek. Heb het boek niet gelezen, dus ik weet niet of het een beetje overeen komt.

-- bas (bas@kindamuzik.net), April 15, 2002.

Dit zal wel niet tellen: Girlfriend in a Coma van Douglas Coupland. Voor Smiths/Morrissey-trainspotters: er staan een stuk of 15 titels van Smiths-songs, subtiel en minder subtiel, door de tekst verweven.

Over popmuziek zijn er natuurlijk veel goede boeken. Maar literatuur zou ik dat niet noemen.

-- Lava (reconstruct@nme.com), April 16, 2002.

Nee over popmuziek telt even niet mee, want daar is al een andere thread over. Oh ja! Wie altijd heel fijn met literaire referenties rondstrooit is Kate Bush, 'The Sensual World' --> James Joyce (ja toe maar ;), citaat van Tennyson op Hounds of Love etc.etc.

-- Omar (omar@kindamuzik.net), April 16, 2002.

En - om bij het begin te beginnen - Wuthering Heights. Nee, aan literatuur in muziek geen gebrek. Maar dat omgekeerd...

-- Roger Teeling (rogerteeling@hotmail.com), April 16, 2002.

In andere Hornby-boeken komen ook her en der muzikale verwijzingen voor. Het hangt er denk ik gewoon vanaf of de auteur in kwestie muziek belangrijk vindt. Hornby vind dat dus kennelijk wel.

-- Martijn (grooten@sci.kun.nl), April 16, 2002.

Nou, ik heb iets tegen mensen die zeggen dat dit komt omdat ik vrouw ben (ook iets tegen mannen die beginnen kwijlen als ze ontdekken dat vrouwen muziek fan zijn). Het heeft niets met geslacht te maken, maar het portret dat hij van het hoofdpersonage schetste. En het was qua schrijfstijl niet bepaald goed. Whatever. Dan liever Dennis Cooper. :-)

-- nathalie (stevienixed@hotmail.com), April 16, 2002.

Cooper, goede schrijver met de muzieksmaak van een 13-jarig meisje. Bovendien kickt hij alleen maar op Silverchair omdat hij gemene dingen wil doen met het poepgaatje van de zanger. :)

Nog een. Ben niet zo'n fan van Joy Division (eigenlijk vind ik alleen 'Transmission' en 'Isolation' echt te pruimen) maar Ian Curtis had wel smaak kwa boeken, zie 'Atrocity Exhibition' vernoemd naar Ballard's SF-klassieker.

-- Omar (omar@kindamuzik.net), April 17, 2002.

Ben niet zo'n fan van Joy Division

Wilt u nu deze website verlaten! Webmaster, grijpt in! ;-)

-- Roger Teeling (rogerteeling@hotmail.com), April 17, 2002.

Had ik wel verwacht die reactie. ;) Waarom wordt er altijd gedaan alsof het tegen de wet is om Joy Division niet geniaal te vinden? Echt een soort taboe.

-- Omar (omar@kindamuzik.net), April 17, 2002.

Waarom wordt er altijd gedaan alsof het tegen de wet is om Joy Division niet geniaal te vinden?

Goeie vraag. Ik stel voor: nieuwe thread? Waarom zijn sommige bands absoluut heilig en als je zegt er niets aan te vinden, dan bewijst dat enkel dat je het niet begrijpt? Post jij hem, of ik?

-- Roger Teeling (rogerteeling@hotmail.com), April 17, 2002.

hahaha Ongeveer juist. Omar, hij is veel te indie rock voor je. Misschien is hij gewoon Nick Hornby zonder vroege jaren tachtig fixatie en rimjob obsessie. ;-)

-- nathalie (stevienixed@hotmail.com), April 17, 2002.

Ik stel voor: nieuwe thread? nou ik pas effe, klinkt teveel als de Objectieve Schoonheid discussie. ;)

-- Omar (omar@kindamuzik.net), April 17, 2002.